Yüzüne bakarken ne çok şey vardı söyleyecek, son görüşümdü biliyorum! vazgeçmekte gerekir bazen... oysaki sadece oyundu bildiklerin, yüzleşmekten kaçıyorduk! Aynı şarkıyı söylüyorduk önümüze bakarak... aslında o an biliyorduk ne kadar değerli olduğumuzu, biliyorduk fakat ilk günkü korkumuz vardı yine (ya olmazsa)... Kar vardı, hüzün vardı, kederdi bütün bakışlar, uzansam fısıldayacaktın kulağıma sesini sanki... Seni seviyorum desen bütün kar tanelerini yere düşmeden toplayabilirdim belki... Hep bekleyebilirdim durduğum yerde... ucuz şeyler uğruna gittik iki uzak ve apayrı uçlara... zaman geçecek, herkes ve herşey geçecek belki çok uzun sandığımız bu hayat yarın bitecek, kalana birde kocaman bir KEŞKE kalacak iyi biliyoruz... ve GİDİYORUZ....